Ο χαλκός προέρχεται από θερμικό υγρό, που αποτελείται κυρίως από νερό, και απελευθερώνεται από δροσερό μάγμα. Αυτό το μάγμα, το οποίο είναι επίσης η βάση της έκρηξης, προέρχεται από το μεσαίο στρώμα μεταξύ του πυρήνα και της κρούστας της Γης, δηλαδή του μανδύα, και στη συνέχεια ανεβαίνει στην επιφάνεια της Γης για να σχηματίσει ένα θάλαμο μάγματος. Το βάθος αυτού του δωματίου είναι γενικά μεταξύ 5 χιλιομέτρων και 15 χλμ.

Ο σχηματισμός αποθέσεων χαλκού παίρνει δεκάδες χιλιάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και οι ηφαιστειακές εκρήξεις είναι πιο συχνές. Μια αποτυχημένη έκρηξη εξαρτάται από ένα συνδυασμό αρκετών παραμέτρων με τον ρυθμό έγχυσης μάγματος, τον ρυθμό ψύξης και τη σκληρότητα του φλοιού που περιβάλλει το θάλαμο μάγματος.

Η ανακάλυψη της ομοιότητας μεταξύ μεγάλων ηφαιστειακών εκρήξεων και ιζημάτων θα καταστήσει δυνατή τη χρήση της τεράστιας γνώσης που αποκτάται από ηφαιστεολόγους για να προωθήσει την τρέχουσα κατανόηση του σχηματισμού ιζημάτων πορφυρίτης.